In memoriam Anton Hulshof

Op 9 december overleed onze oud-voorzitter Anton Hulshof. Dat stemt ons bijzonder droevig. Zijn warme betrokkenheid en oprechte interesse in alles wat we deden maakten hem bijzonder en geliefd. Hij heeft met zijn wijsheid, enthousiasme en toewijding een onuitwisbare stempel gedrukt op ons corso. Onder zijn voorzitterschap maakte het corso een enorme ontwikkeling door. Daar zijn wij hem bijzonder dankbaar voor.

De betrokkenheid van Anton bij het corso gaat al ver terug. In 1966 moest er verjongd worden binnen het kermisbestuur en samen met Vincent Pothof werd hij als ‘broekie’ (want midden-twintiger) lid van een toch wel enigszins vergrijsd kermiscomité.

Het was in die periode dat binnen de gemeenteraad de discussie werd gevoerd over een structurele subsidie voor het Bloemencorso. Centraal daarin stond de vraag hoe belangrijk het corso voor de Lichtenvoordse gemeenschap was. In 1970 werd de subsidie toegekend, het jaar waarin Anton penningmeester van het kermisbestuur werd. De vraag over het maatschappelijk belang van het corso is in de jaren daarna meer dan afdoende beantwoord.

Op 1 januari 1986 werd Anton voorzitter van zowel de Stichting kermiscomité als de Stichting bloemencorso. “Wi-j mot groter gaon bouwen; völle groter dan Beltrum en Winterswiek!” Dat waren zijn legendarische woorden als kersverse voorzitter.” Hij werd op zijn wenken bediend, want groep ’t Hooiland kwam met de grootste wagen ooit, de Mississippi met 216.000 dahlia’s.

Als liefhebber van het Achterhoekse dialect zat Anton menige vergadering in het dialect voor. Of zoals hij het zelf zei in “Mooders taal k´un ie ow het beste verwoorden”. De vergaderingen waren in die tijd alsof je bij een buutavond zat. Maar als het moest wist hij de juiste mensen op de juiste plaats te krijgen. Ook ging hij de verantwoordelijkheid voor moeilijke beslissingen niet uit de weg. In 1994, werd er voor het eerst entree geheven voor het corso. Een stap die moest worden gemaakt om het corso financieel gezond te houden en verder te professionaliseren. Zelf noemde hij het liever ‘kijkgeld’.

In 1994, tijdens de prijsuitreiking op maandagmorgen, kreeg Anton een meer dan verdiende koninklijke onderscheiding opgespeld. Van de gezamenlijke wagenbouwers kreeg hij tijdens het wagenbouwersfeest een gouden dasspeld. In oktober nam hij afscheid als voorzitter. Maar ook daarna bleef hij een groot liefhebber en promotor van het corso en was hij regelmatig te zien bij de wagenbouwers.

Anton is en blijft onlosmakelijk verbonden met ons corso. Wij koesteren de mooie herinneringen die we samen gemaakt hebben. Wij wensen Bets, kinderen, kleinkinderen en iedereen die hem nabij stond alle kracht toe om dit verlies te verwerken.

Namens alle vrijwilligers en bestuur

Thijs Kroezen
Voorzitter Bloemencorso Lichtenvoorde

Anton Hulshof en zijn vrouw Bets in 1991, het jaar waarin hij zijn 25-jarig jubileum vierde als bestuurslid van het kermiscomité/corsobestuur.